Gedicht mei 2014
Speeltje
Soms voel ik mij over mijn speeltje best wel sullig,
Hij is niet dik en ook niet al te groot.
En soms is het zo lullig,
Dat hij door mijn angst niet vergroot.
Bang dat ik daar niet presteren kan,
Zet ik soms passionele verlangens uit mijn hoofd.
Even niet die fantasievolle jongeman,
Maar iemand die in geduld en liefde geloofd.
Alleen door Haar ogen wordt mijn onzekerheid gesust,
In Haar trotse blik wil ik verzinken.
Om al mijn druppels lust,
Tot op de bodem uit te drinken.
Geheel ontwapent en de schaamte voorbij,
Wil, kan en moet ik mij laten gaan.
Los van alle controle ben ik vrij,
En gaat hij fier recht opstaan.
Compleet In Haar macht,
Wil ik uitspreken wat Zij allang weet.
Daarom fluister ik in Haar oor zacht:
Mijn speeltje is van U, Meesteres Kate